கேப்டன் மில்லர் Review: பல சப்ஜெக்ட்களின் அணிவகுப்புடன் திரையனுபவம் எப்படி?

வெள்ளக்காரன் கண்ணில் பட்டவன். ஊர் மக்கள் துரோகிகள். உண்மையில் யார் இந்த கேப்டன் மில்லர்? என்ன சாதித்தார்? – இது ஆன்லைனில் ‘கேப்டன் மில்லர்’ படம்.

சுதந்திரத்திற்கு முந்தைய கதையில், அனலீசன் (தனுஷ்) தமிழ்நாட்டின் கடைகோடி கிராமத்தில் தனது தாயுடன் வசிக்கிறார். அவர்கள் கட்டிய கோவிலுக்குள் கிராம மக்கள் நுழைய அரசன் அனுமதிக்கவில்லை. ஆங்கிலேய அரசு நிலத்தை அபகரிக்க முயல்வதால் இரு தரப்பிலிருந்தும் மக்கள் வேட்டையாடப்படுகிறார்கள். பிரித்தானியப் படையில் முன்பு சேர்ந்தால் மரியாதை கிடைக்கும் என்று நம்பி அனாலிஸன் அதில் சேருகிறான். ஆனால், தன் கையாலேயே தன் மக்களைக் கொல்லும் நிலை உள்ளது.

இதனால் குற்ற உணர்ச்சியில் இருக்கும் அனாலிசன், பிரிட்டிஷ் ராணுவத்தை விட்டு வெளியேறி வீடு திரும்புகிறார், கொலைகாரனாக துரத்தப்படுகிறார். கொள்ளைக் கும்பலுடன் கைகோர்த்து, தொடர் நிகழ்வுகளின் மூலம், உள்ளூர் மன்னருக்கும், ஆங்கிலேய அரசுக்கும் கனவாகி, மக்களை அடக்குமுறையில் இருந்து எப்படி மீட்டெடுக்கிறார் என்பதே திரைக்கதை.

ஆங்கிலேயர் ஆட்சியையும், அரசனின் சாதிய ஒடுக்குமுறையையும் ஒரே புள்ளியில் இணைத்து அழுத்தமான கதையை உருவாக்கி, அதைச் சுற்றி ‘மாஸ்’ தருணங்களைக் கட்டியிருக்கிறார் இயக்குநர் அருண் மாதேஸ்வரன். சாதிய ஒடுக்குமுறைக்குள் இருந்துகொண்டு சுதந்திரப் போராட்டக் கதையைச் சொல்ல முயன்றது சிறப்பு. “முன்பு அவருக்கு அடிமையாக இருந்தோம், இப்போது வெள்ளத்திற்கு அடிமையாக இருக்கிறோம். என்னை கோவில் கருவறைக்கு போக விடுவாயா?’ தனுஷ் பேசுகையில், “பெண்கள் தாழ்ந்த ஜாதி, மேல்ஜாதி, குடிசை வீடு என எந்த ஊரில் இருந்தாலும் அடிமைகள்தான்.. “நாம் சொல்வது வேண்டுமென்றால் அதிகாரம் இருக்க வேண்டும்!” என்ற அதிதி பாலனின் வசனத்தின் மூலம் ஒடுக்குமுறையின் அனைத்து கதவுகளையும் திறந்ததற்கு பாராட்டு.

தனுஷின் அறிமுகமும், அவருக்காக மாஸ் காட்சிகள் எழுதப்பட்ட விதமும் ரசிகர்களுக்கு ஸ்பெஷல் ட்ரீட். குறிப்பாக பராபர சேஸிங்கில், ஊடுருவும் கேமராவில் படமாக்கப்பட்ட இடைவேளைக் காட்சிகளும், கண் சிமிட்டும் இன்டர்கட் காட்சிகளும் சிறந்த சினிமா அனுபவம். கதையை 6 அத்தியாயங்களாகப் பிரித்து அருண் மாதேஸ்வரன் பாணியில் வன்முறைக் காட்சிகள், தெறிக்கும் தோட்டாக்கள், ரத்தமும் சதையும் திரைக்கதைக்கு தேவைப்பட்டாலும், சில இடங்களில் ஓவர் டோஸ் போல் தெரிகிறது.

தனுஷ் மற்றும் சிவராஜ்குமார் இடையேயான கெமிஸ்ட்ரி நன்றாக பொருந்துகிறது. சிவராஜ்குமார், தனுஷ், சந்தீப் கிஷன் இணைந்து வரும் இறுதிக் காட்சி ‘சூப்பர் ஹீரோ’ போன்ற ஒரு சினிமா அனுபவம்.

விறுவிறுப்பான ‘கில்லர் கில்லர்’ பாடல் படமாக்கப்பட்ட விதம், கிளைமாக்ஸ் சண்டைக் காட்சி OTD நேரத்திலும் திரையரங்குகளில் படத்தை நியாயப்படுத்துகிறது. “கோயில் கருவறைக்குப் போகலாமா?” “இல்லை சாமி போகக்கூடாது என்கிறாரே” என்று கேட்டால், “நீங்கள் யார்… என்ன வேண்டும், நான் யார் என்பதை பொறுத்து மாறுவேன்” என கைதட்டல் வாங்குகிறார்கள். தனுஷ் பாத்திரம் கழுவும் காட்சியும், நிவேதிதா சதீஷின் துப்பாக்கியை சுத்தம் செய்யும் காட்சியும் நகைச்சுவையாக உள்ளது.

தனுஷ் மூன்று வித்தியாசமான தோற்றங்களில் ‘அசுரத்தனமான’ நடிப்பை வெளிப்படுத்துகிறார், பொருந்தக்கூடிய உடல் மொழி, எங்கே தன் மக்களைக் கொன்றுவிடுவாரோ என்று பயத்தில் நடுங்குவது, குற்ற உணர்ச்சியில் நெளிவது, ஆக்ரோஷமாகப் போராடுவது.

சிவராஜ்குமாரின் சர்ப்ரைஸ் அறிமுகம் ‘ஜெயிலர்’ பாணியில் இருந்தாலும் அவருடைய திரையில் இருப்பது சுவாரஸ்யம். சந்தீப் கிஷன் ஒரு கேமியோ மூலம் கவனம் பெறுகிறார். ஆக்‌ஷனில் வரும் நிவேதிதா சதீஷ், ஒரே இடத்தில் ஆக்ரோஷமாக இருக்கும் பிரியங்கா மோகன் ஆகியோரின் கதாபாத்திரங்களை ரொமான்ஸுக்கு பயன்படுத்தாமல் கதைக்களத்துடன் பயணிக்க வைத்து தனித்து நிற்கிறார் இயக்குனர் அருண். இருவரும் நடிப்பில் சிறந்து விளங்கினர்.

துணைக் கதாபாத்திரங்களான இளங்கோ குமரவேல், காளி வெங்கட், வினோத் கிஷன், அப்துல் லீ, ஜான் கொக்கன், ஜெயபிரகாஷ் ஆகியோர் சிறப்பாக எழுதப்பட்டுள்ளனர். அடுத்த பாகத்திற்கு அதிதி பாலன். இந்தப் படத்தில் வேலை அதிகம் இல்லை.

பாவாடை சத்தம் என்று கொடுக்கப்படும் தனுஷின் அறிமுகத்தில் தொடங்கி, காட்சிகளுக்கு மாஸ் மெருகூட்டவும், சின்ன சின்ன காட்சிகளை செதுக்கவும் கடுமையாக உழைத்திருக்கிறார் ஜி.வி.பிரகாஷ். ஆனாலும், ‘உங்கள் வெளிச்சத்தில்ஷான் ரோல்டனின் பாடலின் பதிப்பை படத்தில் வைக்கலாம். சித்தார்த் நூனியின் கேமராவும், நாகூரான் ராமச்சந்திரனின் கட்ஸும் இன்டர்வெல் பிளாக் மற்றும் க்ளைமாக்ஸை ரசிக்க வைக்கிறது.

மெதுவாக நகரும் காட்சிகளும் அதீத வன்முறையும் சிலருக்கு சலிப்பை ஏற்படுத்தலாம். ஒரு இடத்தில் அம்மா இறந்துவிட்டாள் என்று வசனம் சொல்கிறது. அந்த வசனம் ஏன் இரண்டாம் பாதியில் மீண்டும் காட்டப்படுகிறது என்று தெரியவில்லை. அதேபோல், பிரிட்டிஷ் ராணுவத்தில் சேர்ந்தால் சொந்த மக்களையே கொல்ல வேண்டும் என்பது தனுஷுக்கு தெரியாதா என்பது போன்ற லாஜிக் கேள்விகள்.

இறுதிக் காட்சி சிறப்பாக அமைந்திருந்தாலும், கதையில் அதிக நோக்கமோ தேவையோ இருப்பதாகத் தெரியவில்லை. அதைத் தொடர்ந்து வரும் காட்சிகளும் சற்று இழுபறி.

நாட்டார் தெய்வ வழிபாடு, கம்யூனிசம், பழங்குடியினரின் நில அபகரிப்பு, ஜாதி பாகுபாடு, ஆங்கிலேயர் ஆட்சி என பல விஷயங்களை படம் தொட்டு செல்கிறது. ஆனால், இதில் காட்டப்படும் பல விஷயங்கள் சுதந்திரத்துக்கு முன்னரே நடந்தாலும் இன்றும் பார்க்க முடிவது படத்தின் பலம். பொதுவாக, சினிமா அனுபவத்துக்கு ஏற்ற வன்முறை மாஸ் சினிமா எல்லோருக்குமானதா என்பது அவரவர் விருப்பத்தைப் பொறுத்தது!