எம்ஜிஆர் பிறந்தநாள் | புகழ் குன்றா பொன்மனச் செம்மல் – நெகிழ்கிறார் நேர்முக உதவியாளர்

முன்னாள் முதல்வர் எம்.ஜி.ஏராடு, பழம் பெரும் நடிகர் குண்டு கருப்பையா என பல படங்களில் நடித்தார். இவரது மூத்த மகன் மகாலிங்கம். எம்.ஜி.ஆரின் நேர்முக உதவியாளராக 1972 முதல் அவரது இறுதி நாட்கள் வரை வைரா பணியாற்றினார். பிரபல நடிகர் குண்டுகல்யாணம் இவரது தம்பி. இன்னொரு சகாவான சாமிநாதனும் எம்.ஜி.ஆரிடம் சொல்லி அதிமுக தலைமையில் காசாளராக சேர்த்தார். தற்போது சென்னை மாம்பலத்தில் உள்ள எம்.ஜி.ஆர். அடையாறில் உள்ள ஜானகி எம்ஜிஆர் நினைவு இல்லத்திலும் நிர்வாகியாக உள்ளார். சாமிநாதன் மகளிர் கலை மற்றும் அறிவியல் கல்லூரி அறக்கட்டளையின் இயக்குநராகவும் உள்ளார்.

எம்.ஜி.ஆரின் நேர்முக உதவியாளர் மகாலிங்கத்தை சென்னை ராஜா அண்ணாமலைபுரத்தில் உள்ள அவரது இல்லத்தில் ‘இந்து தமிழ் வெக்டிக்’க்காக சந்தித்தோம். பழைய நினைவுகளை நினைவு கூர்ந்து அவர் கூறியதாவது:

நமது பிதாமகன் புரட்சித் தலைவர் எம்.ஜி.ஆர். ஜூலை 26, 1972 அன்று, எனது தந்தை நடிகர் குண்டு உவாரியா உடல்நலக் குறைவால் காலமானார். எம்.ஜி.ஆர் அவரது மருத்துவ செலவு மற்றும் கடனை ஏற்றுக் கொண்டார். மூடப்பட்டது. என் தந்தையின் தகனச் செலவு முழுவதையும் அவர் ஏற்றுக்கொண்டார். எங்கள் குடும்பம் பெரியது. எனக்கு 3 சகோதரிகள் மற்றும் இரண்டு சகோதரர்கள் உள்ளனர். 1972ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் 8ஆம் தேதி, எனது தந்தையின் மறைவுக்குப் பிறகு எனது குடும்பத்தின் வறுமையை அறிந்து எம்.ஜி.ஆர் என்னை நேர்முக உதவியாளராக நியமித்தார். சேர்க்கப்பட்டது. என் சகோதரிகளின் திருமணம், என்தம்பி சாமிநாதன் திருமணம், என் திருமணத்தை முன்னின்று நடத்தி செலவுகளை ஏற்றுக்கொண்டார். இன்று என்னைப் போன்ற பல குடும்பங்கள் அவனால் வாழ்கின்றன.

எம்.ஜி.ஆரின் முக்கியமான குணம்… எவ்வளவு இளமையாக இருந்தாலும் ‘வாங்க.. போ’ என்றுதான் அழைப்பார். அவர்கள் சிறியவர்களாக இருந்தாலும், அவர்கள் கும்பிடும் வரை காத்திருக்க மாட்டார், ஆனால் அவர் முன்னால் சென்று தனது இருக்கையிலிருந்து எழுந்து நின்று வணங்குவார். சினிமா, அரசியல் என பல வேலைகள், நெருக்கடிகள் இருந்தாலும் கொஞ்சம் கூட டென்ஷன் ஆகாமல் திட்டமிட்டு செயல்படுகிறார்.

இன்னொன்று குறிப்பிட வேண்டும்…எம்.ஜி.ஆரின் குணமும் பெருந்தன்மையும். அவரிடம் உதவிக்கு வந்தவர்கள் வெறுங்கையுடன் திரும்பிச் செல்லவில்லை. ஒருமுறை ஒரு வயதான ஏழை கிறிஸ்தவ ஆசிரியர் எம்.ஜி.ஆரை சந்தித்து தனது மகனுக்கு மருத்துவ சான்றிதழ் கேட்டார். அவரது மகன் நல்லமார்க் வாங்கியிருந்தார். எம்.ஜி.ஆர் ஆசிரியரிடம், ‘மருத்துவச் சான்றிதழ் பெற்றாலும் 5 ஆண்டுகள் படிக்க வேண்டும். அதிக செலவாகும். அதற்கு நீங்கள் என்ன செய்வீர்கள்? ‘நான் வசிக்கும் பழைய பூர்வீக வீட்டை விற்று என் மகனைப் படிக்க வைக்கிறேன்’ என்றார் ஆசிரியர். ‘வீட்டை விற்றுவிட்டு ஆசிரியர் பணியிலிருந்து ஓய்வு பெற்றால், கடைசியில் என்ன செய்வீர்கள்?’ என்ற எம்.ஜி.ஆரின் கேள்வியில் அவர் திகைத்தார்.

அவருடைய பையன் ஒரு பணக்காரன். அவர் எம்.ஜி.ஆரிடம், ‘சார். எனக்கு டைப்ரைட்டிங் தெரியும். படிக்கும்போதே பகுதி நேரமாக வேலை செய்து அப்பா அம்மாவை கவனித்துக்கொள்கிறேன். என் படிப்பை நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன்’ என்று உறுதியான குரலில் சொல்ல எம்.ஜி.ஆர் சில நொடிகள் அவரையே உற்றுப் பார்த்தார். அப்போது ஆசிரியரிடம், ‘உங்கள் மகனுக்கு சீட் கிடைக்கும். கவலைப்படாதே வெளியே சென்று காத்திரு’ என்று அனுப்பினார். அவர் இடம் பெயர்ந்ததும், எம்ஜிஆர் பிக்சர்ஸ் நிர்வாகியும், அவரது அண்ணன் பெரியவர்சக்ரபாணியின் மைத்துனருமான குஞ்சப்பனை அழைத்து, செய்ய வேண்டிய விஷயங்களைப் பார்க்கச் சொன்னார்.

அது அங்கு நிற்கவில்லை. ஆசிரியரின் முகவரியைப் பெற்றுக் கொண்ட அவர், உடனே 5,000 ரூபாய் செலவுக்குக் கொடுக்கச் சொல்லி, ‘அந்தப் பையனின் படிப்புச் செலவு, உணவுச் செலவு எல்லாம் என்னுடையது. ஒவ்வொரு மாதமும் தவறாமல் பணம் அனுப்புங்கள். விஷயம் தெரிந்து நன்றி சொல்ல டீச்சர் வருவார். டாக்டரானதும் பையனை வந்து பார்க்கச் சொல்லு’ என்றார் எம்.ஜி.ஆர். உத்தரவிட்டார். இந்தச் செய்தியைக் கேட்ட ஆசிரியரின் குடும்பத்தினர் ஆனந்தக் கண்ணீர் வடித்தனர். அறையை நோக்கி வணங்கினான்.

பொதுவாக, மற்றவர்களுக்கு உதவுவது பெரிய விஷயமல்ல. எம்.ஜி.ஆரை கடுமையாக விமர்சிப்பவர்களிடம் கூட. உதவுவார் என்பது அவரது சிறப்பு. 1974-ம் ஆண்டு அலை ஓசை நாளிதழில் எம்.ஜி.ஆர் கவியரசு கண்ணதாசன் பற்றி கடுமையான கட்டுரைகள் எழுதி வந்தார். அதைப் படிக்கும்போது கோபம் வருகிறது. கவிஞரும் என்னை சந்தடி சாக்கில் அடித்திருந்தார். ‘மகாலிங்கம் என்ற மலையைத் தாண்டிய பிறகுதான் அந்த மனிதரைப் பார்க்க முடியும் என்று எம்.ஜி.ஆர் எழுதியிருந்தார்.

என்ன எழுதினாலும் பொருளாதார நெருக்கடி என்றால் எம்.ஜி.ஆருக்கு போன் செய்து பணம் கேட்பார் கவிஞர். உடனே அனுப்புவார். ஒருமுறை கண்ணதாசனிடம் இருந்து எனக்கு போன் வந்தது. இந்த தாக்குதல்களை எல்லாம் அவர் எழுதுகிறாரே என்ற கோபத்தில், ‘சின்னவர் (எம்.ஜி.ஆர்.) இல்லை’ என்றேன். வந்தால், நான் (கண்ணதாசன்) பேசியதாகச் சொல்லுங்கள்’ என்றார். நான் திருப்தி அடைந்தேன் ஆனால் அது நீண்ட காலம் நீடிக்கவில்லை.

மாடியில் இருந்த எம்.ஜி.ஆர். அவர் என்னை அழைத்தார். ‘யார் அழைத்தது? ‘ அவர் கேட்டார். நடந்த விவரங்களைச் சொன்னேன். அவர் என் மீது மிகவும் கோபமாக இருந்தார். ‘கவியரசர் கண்ணதாசன் அழைத்தார். நீ ஏன் அவனிடம் பொய் சொன்னாய்? ‘ என்று கண்ணதாசனிடம் போனில் கேட்டு, ‘நீங்கள் எழுதிய கட்டுரைகளைப் படித்ததால் கோபத்தில் மகாலிங்கம் பொய் சொல்லிவிட்டார். அதற்காக நான் வருந்துகிறேன்,” என்றார். உடனே கண்ணதாசன் கேட்ட தொகையை அனுப்பி வைத்தார். தமிழக முதலமைச்சரான பிறகு கண்ணதாசன் நீதிமன்றக் கவிஞராகவும், எம்.ஜி.ஆர். நியமிக்கப்பட்டவர்கள் எத்தனை பேருக்கு இந்த மனம் இருக்கும்?

திருமுருக கிருபானந்த வாரியார் சுவாமிகளால் எம்.ஜி.ஆருக்கு பொன்மனச் செம்மல் பட்டம் வழங்கப்பட்டது. அந்த பட்டத்திற்கு எம்.ஜி.ஆர் பொருத்தமாக இருந்தார். அந்தப் பெயர் இன்றும் பிரபலம்.

நிஜத்தில் அவர் ஒரு ‘ஹீரோ’! –“1974 பிப்ரவரியில் கோவை மேற்கு தொகுதிக்கு இடைத்தேர்தல் நடந்தது. வேனில் நின்ற எம்.ஜி.ஆர். பிரச்சாரம் செய்து கொண்டிருந்தார். அவரைப் பார்க்க கூட்டம் அலைமோதியது. தன் குழந்தைக்கு பெயர் வைக்க நினைத்த தொண்டர் எம்.ஜி.ஆரை நெருங்க முடியவில்லை. இப்போது நினைத்தாலும் மனது வலிக்கிறது. ‘முதல்வரே…’ என்று கத்திக்கொண்டே எம்ஜிஆரை நோக்கி கையிலிருந்த குழந்தையை வீசினார் தொண்டர். கண்விழித்த எம்.ஜி.ஆர்., குழந்தையை மெதுவாகப் பிடித்தார். தன்னார்வலரை அழைத்து, ‘குழந்தையின் உயிரோடு விளையாடுகிறீர்களா?’ அவர் கோபமடைந்தார். பின்னர், குழந்தைக்குப் பெயர் வைத்து பணத்துடன் அனுப்பினார். நிஜத்தில் எம்.ஜி.ஆர் ஒரு ‘ஹீரோ’!” என்றார் மகாலிங்கம்.

இன்று எம்ஜிஆரின் 107வது பிறந்தநாள்