மெரி கிறிஸ்துமஸ் Review: அந்நியமான மேக்கிங் நடுவே சில சுவாரஸ்ய தருணங்கள்!
[ad_1]
ஆயுஷ்மான் குரானா மற்றும் தபு நடித்த ‘அந்தடூன்’ 2018 இல் வெளியிடப்பட்டது மற்றும் இந்த ஆண்டின் சிறந்த படங்களில் ஒன்றாகப் பாராட்டப்பட்டது. நான்கு வருடங்களுக்கு பிறகு ஸ்ரீராம் ராகவன் இயக்கத்தில் உருவாகியுள்ள ‘மெர்ரி கிறிஸ்துமஸ்’ திரைப்படம் ரசிகர்களின் எதிர்பார்ப்பை பூர்த்தி செய்ததா என்று பார்ப்போம். (இந்த விமர்சனத்தில் படத்திற்கான ஸ்பாய்லர்கள் உள்ளன, எனவே படத்தை இதுவரை பார்க்காதவர்கள் கவனிக்கவும்.)
துபாயில் இருந்து ஏழு வருடங்கள் கழித்து, ஆல்பர்ட் மும்பையில் (அப்போது பாம்பே) இறந்த தனது தாயின் வீட்டிற்கு வருகிறார்.விஜய் சேதுபதி) கிறிஸ்துமஸ் ஈவ் அன்று, அவர் ஒரு ஹோட்டலுக்குச் செல்கிறார், அங்கு அவர் மரியா (கத்ரீனா கைஃப்) மற்றும் அவரது 6 வயது மகளை சந்திக்கிறார். அங்கு அவளுடன் நட்பு கொள்ளும் ஆல்பர்ட், தன்னைப் பற்றிய விஷயங்களை மரியாவிடம் பகிர்ந்து கொள்கிறார். இருவரும் மரியாவின் வீட்டிற்குச் சென்று குடித்துவிட்டு நடனமாடுகிறார்கள். பின்னர், மீண்டும் வெளியே சென்றுவிட்டு வீட்டுக்குள் வந்து பார்த்தபோது, மரியாவின் கணவர் துப்பாக்கிச் சூட்டு காயத்துடன் இறந்து கிடந்துள்ளார். இதைப் பார்த்த இருவரும் என்ன செய்தார்கள்? மரியாவின் கணவரை கொன்றது யார்? – இப்படிப் பல கேள்விகளுக்கான விடைகளை நோக்கி நகர்கிறது ‘மெர்ரி கிறிஸ்துமஸ்’ படத்தின் திரைக்கதை.
1960 ஆம் ஆண்டு ஃப்ரெட்ரிக் டார்ட் எழுதிய ‘A Bird in a Cage’ என்ற பிரெஞ்சு நாவலை அடிப்படையாகக் கொண்டு ஸ்ரீராம் ராகவன் இந்தப் படத்தை இயக்கியுள்ளார். கிட்டத்தட்ட கதாபாத்திரங்களின் பெயர்கள் கூட ஒரே மாதிரியானவை. இந்த ‘நோயர் த்ரில்லர்’ நாவலை திரைப்படமாக எடுப்பதில் ஸ்ரீராம் ராகவன் வெற்றி பெறுகிறார். திரைக்கதை அடிப்படையில் இது ஒரு சுவாரஸ்யமான படைப்பா என்ற கேள்விக்கு ‘இல்லை’ என்றுதான் பதில் சொல்ல வேண்டும்.
இப்படம் தமிழ் மற்றும் ஹிந்தி ஆகிய இரு மொழிகளிலும் வெளியாகியுள்ளது. ஆனால் தமிழில் படத்தின் வசனங்கள் மிகவும் வெளிநாட்டு. வசனங்கள் ஹிந்தியில் சுவாரஸ்யமாக இருந்திருக்கலாம். ஆனால், அவற்றைத் தமிழாக்கம் செய்யும் போது, தமிழ்ப் பார்வையாளர்களுக்கு ஏற்ப மாற்றுவதுதான் சிறந்தது. ஆனால், ஒரு சில வசனங்களைத் தவிர, பெரும்பாலானவை கூகுள் மொழிபெயர்ப்பின்படி ஹிந்தியிலிருந்து மொழிபெயர்க்கப்பட்டதாகத் தெரிகிறது. சில காட்சிகள் தமிழுக்காக பிரத்யேகமாக எடுக்கப்பட்டிருந்தாலும் படம் முழுவதும் டப்பிங் படம் பார்ப்பது போல் இருந்தது.
படத்தின் ஆரம்பம் முதலே உரையாடல்கள் மூலம் கதை நகர்ந்தாலும், ஓரளவு சுவாரஸ்யமாக இருக்கிறது. குறிப்பாக விஜய் சேதுபதி மற்றும் கத்ரீனா கைஃப் இருவரும் பேசிய டயலாக்குகளும், அவ்வப்போது விஜய் சேதுபதியின் ஒன் லைனர்களும் நன்றாகவே ஒர்க் அவுட் ஆனது. ஆனால் இதெல்லாம் இடைவேளை வரைதான். அதன் பின் வரும் காட்சிகள் அனைத்தும் லாஜிக்கும் சுவாரசியமும் இல்லாமல் நகர்கிறது.
கொலைக்கான காரணம் குறித்தும், க்ளைமாக்ஸுக்கு முன் போலீசிடம் இருந்து தப்பிக்க என்ன செய்கிறார் என்பது குறித்தும் லாஜிக் இல்லை. அவர்கள் சொல்வதையெல்லாம் போலீசார் கண்ணை மூடிக்கொண்டு கேட்பார்களா? குற்றம் நடந்த இடத்தில் சாட்சியங்களை அழித்துவிடக் கூடாது என்பதில் கவனமாக இருக்கும் போலீசார், இரவில் பணியில் ஒரு கான்ஸ்டபிள் கூட இல்லாமல் போவது அபத்தமானது. அதுபோல் வீட்டில் உள்ள அனைத்து பொருட்களையும் பேக்கரி அடுப்பில் வைத்து எரிக்கலாமா? அதை எரித்தாலும் மறுநாள் காவல்துறையால் கண்டுபிடிக்க முடியாதா? இப்படி பல கேள்விகள் படம் பார்க்கும் போது எழுகிறது. ஆனால் பதில் சொல்லாமல் படம் முடிகிறது.
நடிப்பில் விஜய் சேதுபதி தோற்றம் அதிகம் இல்லாவிட்டாலும், அலட்சியமான உடல் மொழியால் குறையின்றி நடித்திருக்கிறார். முதல் பாதியில் கத்ரீனாவுடனான உரையாடலும் அவரது வீட்டில் நடனமாடும் காட்சியும் ஈர்க்கின்றன. நடிப்பில் கத்ரீனா கைஃபுக்கு இது முக்கியமான படமாக இருக்கும். இவர்களைத் தவிர ராதிகா சரத்குமார், போலீஸ் கான்ஸ்டபிள் வேடத்தில் வரும் ‘விருமாண்டி’ சண்முகராஜன், கத்ரீனாவின் மகளாக வரும் குழந்தை என அனைவரும் இயல்பாக நடித்திருக்கிறார்கள். விஜய் சேதுபதியின் அண்டை வீட்டாராக வரும் ராஜேஷ் மட்டும் அநியாயத்துக்கு இயல்பாக நடித்திருக்கிறார்.
கொலையை மறைப்பதற்காகச் செய்யப்பட்ட ஒரு செயலை பார்வையாளர்கள் அம்பலப்படுத்தியபோது அது என்ன விளைவை ஏற்படுத்தியிருக்கும்? இன்னும் சொல்லப் போனால் முழுப் படத்தின் திருப்புமுனையும் அதுதான். ஆனால் முந்தைய காட்சிகளில் அழுத்தம் இல்லாததால் திருப்பம் எந்த தாக்கத்தையும் ஏற்படுத்தவில்லை. முதல் பாதியில் இருந்த பரபரப்பு இரண்டாம் பாதியில் குறைந்துள்ளதால் அரங்கில் அமைதி நிலவுகிறது.
தொழில்நுட்ப ரீதியாக படக்குழுவினரின் பணி சிறப்பானது. ப்ரிதம் இசையில் அன்பே விஷ்டு என்று தொடங்கும் பாடல் ரசிக்க வைக்கிறது. மற்ற பாடல்கள் பரவாயில்லை. பின்னணி இசையில் டேனியல் பி.ஜார்ஜ் மிரட்டுகிறார். மது நீலகண்டனின் ‘இருள்’ ஒளிப்பதிவு படம் முழுவதும் அதன் மூடத்தனத்திற்கு ஏற்ப நம்மை பயணிக்க வைப்பது சிறப்பு. பெரும்பாலான காட்சிகள் இரவில் காட்டப்படுவதால் அதற்கேற்ப மைத்ரி சுற்றின் ஒளியமைப்பும் கலை இயக்கமும் மெய்சிலிர்க்க வைக்கிறது.
ஒரு தென்றலான க்ரைம் த்ரில்லராக இருந்திருக்க வேண்டியது, அப்பட்டமான லாஜிக் குறைபாடுகள் மற்றும் எந்த தாக்கத்தையும் ஏற்படுத்தாமல் இரண்டாம் பாதியில் தளர்வான திரைக்கதையுடன் தடுமாறுகிறது. முதல் பாதியிலாவது இரண்டாம் பாதி குறையாமல் இருந்திருந்தால் இந்த ‘மெர்ரி கிறிஸ்மஸ்’ முழு மனதுடன் கொண்டாடப்பட்டிருக்கும்.
[ad_2]
